Dzieci Bronsteina

Jest rok 1973. Hans mieszka w Berlinie Wschodnim, własnie zdaje maturę. Ze swoją dziewczyną Martą spotyka się poza miastem, w leśnym domku, który należy do jego ojca. Pewnego dnia przyjechał na spotkanie wczesniej niż Marta. Przed domkiem zobaczył samochód przyjaciela ojca. W środku, przykuty kajdankami do żelaznego łóżka, leżał obcy mężczyzna.
Hans, jego ojciec i dwaj przyjaciele ojca to Żydzi. Człowiek na łóżku pełnił funkcję kapo w obozie hitlerowskim…
Czy mężczyźni mają prawo, trzydzieści lat po wojnie, więzić człowieka i sami wymierzać sprawiedliwość? Jaką sprawiedliwość? Czy ktoś, kto był torturowany trzydzieści lat temu, może w ten sam sposów mścić się na swych oprawcach? Hans jest wstrząśnięty. Należy on do pokolenia, które nie zna obozów ani wojny, myśli inaczej, zniżeli ci, któzy przeżyli ten koszmar. Staje wobec dylematu: przyznać rację ojcu i jego przyjaciołom czy też uwolnić byłego kapo?

scenariusz: Jerzy Kawalerowicz, Jurek Becker
zdjęcia: Witold Sobociński
muzyka: Jurgen Meseck
montaż: Helga Olschevski
obsada: Matthias Paul, Armin Mueller-Stahl, Angela Winkler, Katharina Abt, Rolf Hoppe, Karin Eickelbaum
produkcja: Novafilm (Berlin)
producent: Otto Meissner