Grobowiec faraona (seria: Bolek i Lolek wyruszają w świat)

Bolek i Lolek zwiedzają Egipt. Dłużej zatrzymują się przy piramidach. Zwiedzając jedną z nich, unieszkodliwiają złodziejską szajkę, która rabuje starożytne kosztowności.

Pokaz filmu w ramach programu dla grupy wiekowej: przedszkole – klasa 1

58 minut

Zdzisław Kudła

Jeden z czołowych twórców w polskim kinie animowanym, wieloletni dyrektor i reformator Studia Filmów Rysunkowych w Bielsku-Białej.

Urodził się 6 lipca 1937 roku w Wesołej. Rysować i malować zaczął w 1945 roku, żeby zagłuszyć smutek po śmierci ojca, który zmarł, nabawiwszy się gruźlicy na robotach przymusowych. Przyszły współtwórca Gwiazdy Kopernika (2009) uczył się w liceach – ogólnokształcącym i plastycznym – w Jarosławiu. Studiował malarstwo na ASP w Krakowie. Po studiach, w 1963 roku, trafił do Studia Filmów Rysunkowych w Bielsku-Białej, gdzie pracował 47 lat. Od końca 1992 roku do połowy 2010 roku był dyrektorem studia. „Zdzisław przeprowadził studio przez trudny okres transformacji ustrojowej i zmian w technologii produkcji filmów animowanych” – mówi Andrzej Orzechowski, z którym laureat nakręcił Gwiazdę Kopernika.

U progu lat dziewięćdziesiątych sytuacja studia była trudna. Budynki, które zajmowało ono od lat, trzeba było wykupić od skarbu państwa. Nikt nie chciał przyznać funduszy na modernizację. „Kiedy mimo to wyprowadziłem studio z zapaści, dziwiono się, że tylu ekonomistów nie dało rady, a mnie, plastykowi, udało się” – wspomina Kudła. Jego sukcesem było również przestawienie Studia – jak mówi – „z rękodzieła i taśmy światłoczułej na grafikę komputerową i cyfrową rejestrację obrazu”. Twórczość artystyczną Zdzisława Kudły zapoczątkowały dekoracje i opracowania plastyczne w filmach Lechosława Marszałka i Władysława Nehrebeckiego.

W reżyserskim dorobku ma filmy dla dzieci – obok Gwiazdy Kopernika także pełnometrażowe Porwanie w Tiutiurlistanie czy kilka odcinków popularnej serii Bolek i Lolek – oraz autorskie filmy dla dorosłych. Jeden z nich, Arena (1968), był jego debiutem reżyserskim. „Moje próby nawiązania rozmowy z dojrzałym widzem, zwłaszcza w Arenie, Bruku, Syzyfie i Szumie lasu, dostarczyły mi najwięcej satysfakcji” – mówi Kudła. „Mogłem opowiedzieć o człowieku i jego problemach, a to mnie najbardziej interesuje”.

Przy jego udziale lub współudziale – jako autora opracowania plastycznego – powstało ponad 110 filmów dla dzieci i dorosłych, jest współscenarzystą piętnastu filmów, reżyserował lub współreżyserował (najczęściej z Franciszkiem Pyterem) – 25, w tym dwa pełnometrażowe. Filmy Kudły nagradzano na krajowych i zagranicznych festiwalach. Bruk (1971) – w Barcelonie, Montrealu i Oberhausen, Szum lasu (1972) – w Krakowie, Belgradzie i Nyon, Porwanie w Tiutiurlistanie (1986) – w Poznaniu i Chicago, Gwiazdę Kopernika – w Łodzi, Erewaniu i Teheranie. W latach 1971–1975 Zdzisław Kudła był prezesem koła SFP w Bielsku-Białej.

Po przejściu na emeryturę nie zapomniał o filmie animowanym, zajął się bowiem malarstwem sztalugowym, nawarstwionym, kadrowanym jak sceny filmowe. Jego prace to wielopłaszczyznowy komentarz do otaczającej rzeczywistości i przeżyć osobistych. Przypominają niegdysiejsze filmy.

produkcja Studio Filmów Rysunkowych