Kratka

reż.

Paweł Łoziński

1996, 0 godz. 50 min

Dwóch ludzi spotyka się pewnego ranka w centrum Warszawy – Sebastian, 10-letni chłopak z rozbitej rodziny i zgorzkniały emeryt, Eugeniusz. Obaj zauważają zgubiony pod hotelem przez francuskich turystów 500 frankowy banknot. Jest tylko pewien problem: pieniądz wpadł do głębokiej kratki kanalizacyjnej, nie jest łatwo go wyjąć. Zaczynają ze sobą walczyć, stary jest silniejszy, mały sprytniejszy i bardziej bezwzględny. Kiedy wydaje się już, że chłopak wygrał, dostęp do kratki blokuje parkująca pod hotelem furgonetka. Samochód może odjechać w każdej chwili, trzeba czekać. Skazani na siebie postanawiają działać razem i podzielić się znalezionymi pieniędzmi. Chcąc niechcąc, spedzą ze sobą cały dzień. Zbliżą się do siebie. Eugeniusz wreszcie znalazł kogoś, kto chce go słuchać. Udaje przed chłopcem, że powiodło mu sie w życiu. Opowiada o kochających dzieciach, wnukach, któe czekają na niego w Australii. Niedługo ma do nich wyjechac na stałe. Naprawdę Eugeniusz jest emerytowanym windziarzem, samotnym człowiekiem, którego nikt nie potrzebuje. Chłopak dość szybko się tego domyśli, ale będzie udawał, że mu wierzy. Zdążył już trochę polubić starego. Ale kiedy w finale znów spotykają się nad kratką i Eugeniusz jeszcze raz spróbuje oszukać chłopca, Sebastian bez skrupułów go zdemaskuje. Stary straci banknot, ale zdobędzie sie na odważny gest, uratuje chłopca przed zemstą hotelowych taksówkarzy.

scenariusz: Paweł Łoziński, Piotr Czekanowski
zdjęcia: Jacek Bławut
muzyka: Janusz Grudziński
scenografia: Magdalena Dipont, Roman Tarwacki
dekoracja wnętrz: Magdalena Dipont, Roman Tarwacki
kostiumy: Teresa Wardzała
montaż: Dorota Wardęszkiewicz
dźwięk: Jan Freda
obsada: Jerzy Kamas(Eugeniusz), Michał Michalak(Sebastian), Jadwiga Bukowska(babcia Sebastiana), Jolanta Czaplińska(kierowniczka kawiarni), Jerzy Dominik(portier)
produkcja: Telewizja Polska S.A. – Telewizyjna Agencja Produkcji Teatralnej

Legenda
Sekcje pozakonkursowe