Księga wielkich życzeń

reż.

Sławomir Kryński

1997, 1 godz. 30 min

Po pożarze Domu Dziecka kierownictwo pobliskiego sanatorium dla osób starych i przewlekle chorych postanawia przyjąć pod wspólny dach kilka małych dziewczynek. Jedna z nich, siedmioletnia Marysia, próbuje zaprzyjaźnić się z Adamem – mężczyną stojącym u kresu życiowej drogi. Chociaż pojawienie się dzieci zmienia nastrój domu, Adam opiera się, jak sam mówi, infantylnej euforii. Co innego Henryk, łagodny, wesoły i otwarty, a do tego pełen wiary w nadprzyrodzony świat duchów, czarownic i diabłów. To własnie dzięki niemu dziewczynka zaczyna postrzegać smutny i posępny świat sanatorium jako miejsce magicznie. Po śmierci Henryka Marysia wpada w przerażenie. Boi się o Adama, którego darzy silnym uczuciem. Ten jeszcze bardziej się odsuwa, nie chcąc przywiązywać do siebie dziewczynki, gdy jego dni są policzone. A jednak, gdy przychodzi dzień rozstania, rozumie, że naprawdę ją pokochał i że miłość jest jedną z najważniejszych rzeczy na świecie…

Legenda
Sekcje pozakonkursowe