Dzieci i ryby

Komedia o pokoleniu czterdziestolatków w nowej polskiej rzeczywistości.
Anna przekonała się, że w życiu musi sobie radzić sama. Prowadzi świetnie prosperującą agencję reklamową i wychowuje dorastającą córkę Marysię.
Ewelina, popularna aktorka, która powoli przestaje już grac amantki, zdaje sobie sprawę, że teraz czeka ją kilkanaście chudych lat – zanim będzie mogła grać matki amantek. Jej mąż Marek, który ożenił się z gwiazdą, jako początkujący reżyser, odczuwa wyraźną satysfakcję widząc, jak w ich małżeństwie role zaczynają się zmieniać. To on staje się ważniejszy i daje to odczuć Ewelinie.
Piotr prowadzi jakieś interesy i kocha się w Annie. Ta kobieta imponuje mu, a zarazem przeraża – wie, że wobec niej zawsze będzie na przegranej pozycji.
Wiktor, reżyser filmowy z abicjami, pracuje dla Anny, osiągając sukcesy w fimie reklamowym, ale w głębi duszy pogardza tym, co robi i sobą za to, co robi.
Antoni, któremu nie wyszła kariera naukowa, wraca do rodzinnego miasteczka, aby uczyć matematyki w liceum. Podczas zjazdu absolwentów szkoły spotyka się z Anną – niegdyś łączyła ich młodzieńcza miłość. Na jedną noc pozwalają unieść się emocjom, ale sztucznie przywołany czar pryska szybko. Anna wraca do rzeczywistośći. Okazuje się jednak, że jest w ciąży. Postanawia sama wychować dziecko, ale uczciwie zawiadamia o tym fakcie Antoniego. Ten zaczyna o Annę poważnie zabiegać. Na horyzoncie pojawia się były mąż. Wraca z Ameryki na tarczy, nie dorobiwszy się, porzucony przez kobietę, dla której wyjechał. Jego plany powrótu do Anny wyśmiewa nawet Marysia…

scenariusz: Jacek Bromski
zdjęcia: Witold Adamek
muzyka: Henri Seroka
scenografia: Anna Seitz-Wichłacz
dekoracja wnętrz: Anna Seitz-Wichłacz
kostiumy: Dorota Roqueplo
montaż: Ewa Smal
dźwięk: Katarzyna Dzida
obsada: Anna Romantowska, Gabriela Kownacka, Krzysztof Stroiński, Jan Nowicki, Jan Frycz, Cezary Pazura, Daniel Olbrychski, Julia Kolberger
produkcja: Studio Filmowe "Zebra"(przy współudziale APF)