Ja, Olga Hepnarova

10 lipca 1973 roku dwudziestodwuletnia Olga Hepnarowa wynajętą ciężarówką celowo wjechała w przystanek tramwajowy w centrum Pragi. Z dwudziestu pięciu osób obecnych wtedy na przystanku osiem zginęło, a jedenaście zostało ciężko rannych.

Zapytana o motyw, Hepnarowa odpowiedziała: „Nie żałuję tego, co stało się na tamtej ulicy. Nie miałam zamiaru zranić tych konkretnych osób. Było mi wszystko jedno, kto umrze. Liczył się tylko cel, który chciałam osiągnąć. Chciałam zemścić się na całym społeczeństwie, włączając w to moją rodzinę, na wszystkich, którzy traktowali mnie wrogo. Jeśli społeczeństwo myśli, że może zniszczyć jednostkę, jednostka ma takie samo prawo, żeby zrujnować społeczeństwo”.

• Nagrody MFF Kino pavasaris, Wilno 2016: Nagroda Główna w konkursie New Europe – New Names
• Lubuskie Lato Filmowe, Łagów 2016: Złote Grono

scenariusz Tomás Weinreb, Petr Kazda
zdjęcia Adam Sikora PSC
scenografia Alexandr Kozak
kostiumy Aneta Grnakova
charakteryzacja Alina Janerka
dźwięk Richard Muller, Petr Kapeller
montaż Vojtech Fric
obsada Michalina Olszańska, Martin Pechlat, Szymon Piotr Warszawski, Malwina Turek, Zofia Charewicz, Krzysztof Kuliński, Marta Mazurek, Marika Soposka, Bereniká Kohoutová, Hana Vagnerová, Natalia Sikora
opieka artystyczna Dariusz Gajewski
produkcja Media Brigade Banaszkiewicz i Kurek
producenci Sylwester Banaszkiewicz, Marcin Kurek
koprodukcja Black Balance Film, Frame100R, ALEF FILM & MEDIA, Barrandov Studios, Arizona Productions, Odra-Film, FAMU, Michael Samuelson Lighting Prague, Spoon
producenci wykonawczy Agata Walkosz, Rene Korenar
kierownik produkcji Grzegorz Turzański
współfinansowanie Polski Instytut Sztuki Filmowej
sprzedaż światowa Arizona Distribution (Francja)