Jak być kochaną

Dla Felicji samolot do Paryża staje się wehikułem, którym odbywa podróż w czasie do wojennego Krakowa, gdzie podczas okupacji ukrywała swoją wielką miłość, poszukiwanego przez gestapo aktora Wiktora Rawicza. Wewnętrzny monolog bohaterki, rekonstruując bolesną historię ich związku, pokazuje, że poświęcenie nie wystarczyło, by być kochaną, a miłość – nikogo nie ocaliła.
Znakomita adaptacja powieści Kazimierza Brandysa. Jedyne arcydzieło Szkoły Polskiej z kobiecą bohaterką, podkreślające – także przez szydercze przywołanie sceny zaduszkowej z „Popiołu i diamentu” – przemilczenie przez jej twórców wojennego dramatu kobiet rozgrywającego się poza wielką historią. Barbara Krafftówna w roli życia i Zbigniew Cybulski podważający mit Maćka Chełmickiego.

scenariusz Kazimierz Brandys
zdjęcia Stefan Matyjaszkiewicz
scenografia Anatol Radzinowicz
dekoracja wnętrz Andrzej Płocki
kostiumy Janina Koźmińska
muzyka Lucjan Kaszycki
dźwięk Bohdan Bieńkowski
montaż Zofia Dwornik
charakteryzacja Jan Dobracki, Irmina Romanis
obsada Barbara Krafftówna, Zbigniew Cybulski, Artur Młodnicki, Wieńczysław Gliński, Wiesław Gołas, Wiesława Kwaśniewska, Zdzisław Maklakiewicz, Tadeusz Kalinowski, Alicja Bobrowska, Bogusław Danielewski, Nina Grudnik, Andrzej Hrydzewicz, Zofia Jamry, Kalina Jędrusik, Mirosława Krajewska, Jadwiga Krawczyk, Krzysztof Litwin, Alfred Łodziński, Wiktor Nanowski, Irena Netto, Irena Orska, Mieczysław Pawlikowski, Józef Pieracki, Tadeusz Pluciński, Andrzej Polkowski
kierownictwo produkcji Ludgierd Romanis
produkcja Zespół Filmowy Kamera