Jemioła

W dużym, pełnym pamiątek po "lepszych czasach" mieszkaniu w czynszowej kamienicy żyją dwie kobiety – matka, Zofia i jej córka Julia, farmaceutka. Starsza pani nie opuszcza mieszkania, nie otwiera nikomu drzwi, twierdzi, że "oni", lokatorzy domu, mają wobec niej złe zamiary. Zofia czuje się samotna, obawia się że Julia, której mąż przebywa za granicą, może ją opuścić. Córkę irytują lęki matki, jej nadmierna troskliwość. Jedyną osobą z kamienicy, z którą Julia otrzymuje kontakty jest syn sąsiadów, kilkuletni Darek. Julia rozmawia z nim, opowiada o zbieranych przez siebie leczniczych ziołach.
Darek ulega wypadkowi. Spotkawszy na podwórku jego ojca Julia pyta o zdrowie dziecka. Mężczyzna niespodziewanie wpada w furię, bije młodą kobietę, szarpie na niej ubranie.
Julia nie odnosi poważnych obrażeń fizycznych, ale popada w szok. Matka nie odchodzi od jej łóżka. Gdy Julia odzyskuje przytomność zapewnia matkę, że jej nie opuści.

scenariusz: Ilona Łepkowska, Wanda Różycka-Zborowska, Grzegorz Sobierajski
zdjęcia: Piotr Lenar
muzyka: Andrzej Zarycki
scenografia: Andrzej Przedworski
kostiumy: Elżbieta Radke
montaż: Jarosław Wołejko
dźwięk: Piotr Domaradzki
obsada: Halina Winiarska(matka), Ewa Kasprzyk(Julia), Piotr Pawłowski(lekarz), Ireneusz Kosakiewicz(młody Sołoduch), Andrzej Buszewicz(stary Sołoduch)
kierownik produkcji: Edward Kłosowicz
produkcja: Zespół Twórców Filmowych "Dom"