Nie ma róży bez ognia

Janek z Wandą mieszkają w maleńkim pokoiku w starej willi, resztę domu zajmują hałaśliwe biura. Pewnego dnia młodych małżonków odwiedza pan Malinowski, który kiedyś mieszkał w tym właśnie pokoiku i czuje do niego taki sentyment, że chce zań odstąpić przydział na nowe, dwupokojowe mieszkanie. Oczywiście do zamiany dochodzi. Okazuje się jednak, że w nowym mieszkaniu mieszka już były mąż Wandy, Jerzy, który mimo rozwodu ma równe prawa do mieszkania, ponieważ nie został od byłej żony wymeldowany. Eksmitować intruza można będzie tylko w wypadku zakłócania spokoju sąsiadom lub niemoralnego prowadzenia. Janek przygotowuje libację, aby upić Jerzego i sprowokować skargi sąsiadów. Skargi wpływają, tyle, że na Janka.
Okazuje się, że Jerzy ma narzeczoną, Lusię, która chce wyjść za mąż za Zenka i musi wyegzekwować od Jerzego obietnicę zameldowania w Warszawie. Zresztą obietnicę sowicie opłaconą…
Satyra na obyczaje i trudności mieszkaniowe okresu PRL-u.