Sztos

Sopot, poczętek lat 70. 30-letni "Synek" wychodzi z więzienia. Starszy od niego Eryk jest wytrawnym hochsztaplerem. "Synek" pragnie zostać jego wspólnikiem. Odrzuca ofertę pracy w stocznii wybiera lżejszy chleb. Chce zarobić pieniądze na kupno mieszkania.
Pasją Eryka jest hazard. Podczas jednej z gier zostaje oszukany przez swojego przyjaciela "Gruchę". Postanawia się zemścić, przedtem musi jednak zdobyć pieniądze. Wraz z "Synkiem" wyrusza wię na Mazury – do "roboty". Oszukują cudzoziemców na wymianie pieniędzy.
Dochodzi do ostatecznej rozprawy z "Gruchą". Tytułowy "sztos" rozgrywa się w banku, gdzie z pomoca przychodzi im znajomy Eryka, "Markiz". Po podziale łupu Eryk gra z "Markizem" w karty. Przegrywa wszystko. Później, kompletnie pijany, powoduje wypadek samochodowy. Zabija człowieka, trafia do więzienia. Wolność przywraca mu "Synek", choć wydaje na to wszystkie zarobione pieniądze. Teraz nie mają nic, ale przetrwała ich wystawiona na próbę przyjaźń.

scenariusz: Jerzy Kolasa
zdjęcia: Piotr Wojtowicz
muzyka: "Miłość", "Tymon i Trupy"
piosenki: Kazik
scenografia: Andrzej Haliński
dekoracja wnętrz: Albina Barańska
kostiumy: Magdalena Biedrzycka
montaż: Wanda Zeman
dźwięk: Jerzy Szawłowski
obsada: Jan Nowicki(Eryk), Cezary Pazura("Synek"), Ewa Gawryluk(Beata), Leon Niemczyk(Josef), Krzysztof Zaleski("Grucha"), Edward Linde-Lubaszenko("Markiz"), Janusz Józefowicz(Adaś)
produkcja: Sting
producent: Leon Warecki