Pręgi

reż.

Magdalena Piekorz

2003, 1 godz. 31 min

Wojtuś wychowywany jest przez samotnego ojca. „Wychowanie” polega głównie na stosowaniu kar cielesnych, które ojciec uznaje za jedynie słuszną i skuteczną metodę wychowawczą. Również w szkole i w kościele chłopiec spotyka się ze zinstytucjonalizowaną przemocą. Bity i poniżany buduje wokół siebie mur, unikając głębszych relacji z ludźmi. Wreszcie ucieka z domu.
Trzydziestoletni Wojciech, ambitny i samodzielny, na pozór odnalazł swoje miejsce w życiu. Utrzymuje się z publikacji prasowych, uprawia taternictwo jaskiniowe. Jego życie jest precyzyjnie zorganizowane, lecz samotne. W górach poznaje Tanię, która wyraźnie dąży, by ich znajomość przerodziła się w miłość. Wojciech czuje się jednak emocjonalnie pusty, nie planuje swojej przyszłości, nie chce wiązać się z kobietą. Panicznie ucieka od odpowiedzialności. Czuje, że koszmarne doświadczenia z dzieciństwa, niewidzialne „pręgi na duszy” nie dadzą się nigdy usunąć. Boi się, że mógłby dla swojego dziecka być takim samym potworem, jakim ojciec był dla niego. Przełomowym wydarzeniem w jego życiu staje się śmierć ojca…

Legenda
Konkurs Główny
Sekcje pozakonkursowe