Żeby nie było śladów

Polska, rok 1983. W kraju wciąż obowiązuje, mimo zawieszenia, wprowadzony przez komunistyczne władze stan wojenny, mający na celu zduszenie solidarnościowej opozycji. 12 maja Grzegorz Przemyk, syn opozycyjnej poetki Barbary Sadowskiej, zostaje zatrzymany i ciężko pobity przez patrol milicyjny. Przemyk umiera po dwóch dniach agonii. Jedynym świadkiem śmiertelnego pobicia jest jeden z kolegów Grzegorza, Jurek Popiel, który decyduje się walczyć o sprawiedliwość i złożyć obciążające milicjantów zeznania. Początkowo aparat państwowy, w tym Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, bagatelizuje sprawę. Jednak gdy ponad 20 tys. ludzi przemaszeruje przez ulice Warszawy za trumną Przemyka, władza decyduje się użyć wszelkich narzędzi przeciwko świadkowi i matce zmarłego, aby ich skompromitować i zapobiec złożeniu przez Jurka zeznań w sądzie.

reżyseria: Jan P. Matuszyński

scenariusz: Kaja Krawczyk-Wnuk, na podstawie reportaży Cezarego Łazarewicza pt. Żeby nie było śladów. Sprawa Grzegorza Przemyka

zdjęcia: Kacper Fertacz

muzyka: Ibrahim Maalouf

scenografia: Paweł Jarzębski

kostiumy: Małgorzata Zacharska

charakteryzacja: Pola Guźlińska

dźwięk: Cyprian Videl, Kacper Habisiak, Jarosław Bajdowski

montaż: Przemysław Chruścielewski

reżyser castingu: Piotr Bartuszek

obsada: Sandra Korzeniak, Tomasz Ziętek, Agnieszka Grochowska, Aleksandra Konieczna, Mateusz Górski, Jacek Braciak, Sebastian Pawlak, Robert Więckiewicz

produkcja: Aurum Film

producenci: Leszek Bodzak, Aneta Hickinbotham

koprodukcja: Les Contes Modernes, Canal+, Background Films, Mazowiecki i Warszawski Fundusz Filmowy, Magiclab Films, Česká televize

kierownik produkcji: Ewa Pawłowska

współfinansowanie: Polski Instytut Sztuki Filmowej, ARTE France Cinéma, Czech Film Fund

dystrybucja: Kino Świat