Zezowate szczęście

Jan Piszczyk próbuje przekonać dyrektora zakładu karnego, by pozwolił mu pozostać w bezpiecznych murach więzienia. W tym celu opowiada dzieje swojego życia. Od najmłodszych lat w Piszczyku ścierały się dwie odmienne cechy: ambicja i konformizm. Przyjmował kolejne wcielenia, jednak zawsze dopadało go „zezowate szczęście”: każdy uśmiech losu i każda okazja obracały się przeciwko bohaterowi. Gdy odniósł sukces, z reguły sam go zaprzepaszczał, jednak winą za swe niepowodzenia obarczał otoczenie. Dopiero w więziennej celi poczuł się zwolniony od odpowiedzialności i strachu przed własną tożsamością.

reżyseria: Andrzej Munk

scenariusz: Jerzy Stefan Stawiński

zdjęcia: Jerzy Lipman, Krzysztof Winiewicz

muzyka: Jan Krenz

scenografia: Jan Grandys

kostiumy: Lidia Gryś

charakteryzacja: Teresa Tomaszewska, Irena Kosecka

dźwięk: Halina Paszkowska

montaż: Jadwiga Zajiček

obsada: Bogumił Kobiela, Maria Ciesielska, Helena Dąbrowska, Barbara Kwiatkowska

produkcja: Zespół Filmowy Kamera

kierownik produkcji: Wilhelm Hollender