Future Days

Film „Future Days”, w ironiczny sposób odnosi się do jednej z funkcji sztuki, jaką jest organizacja przyszłości. Agnieszka Polsa o filmie: W mojej pracy oczywistą przyszłością jest śmierć, choć mniej oczywistą, życie pozagrobowe, które bohaterowie, grupa złożona z mniej lub bardziej znanych, zmarłych artystów, spędzają w niebie dla twórców. Wspólny, niekończący się pobyt w zaświatach daje wieczną okazję do spotkań i dyskusji artystom, którzy nie mogli spotkać się za życia. Dopiero w niebie tacy twórcy i teoretycy jak Włodzimierz Borowski i Jerzy Ludwiński mają okazję wymienić poglądy z, na przykład, Charlotte Posenenske czy Paulem Thekiem.