Mój Nikifor

Oparta na autentycznych wydarzeniach ostatnich lat życia Nikifora (1895–1968), malarza zaliczanego do piątki najwybitniejszych prymitywistów świata. Nikifor, właściwie Epifaniusz Drowniak, przez większość życia był pogardzany, nierozumiany i wyśmiewany. W Krynicy uchodził za pomylonego, budził strach albo śmiech. W 1960 roku jego losy krzyżują się z Marianem Włosińskim, młodym artystą. Włosiński początkowo chce pozbyć się natręta, lecz gdy go lepiej poznaje, odkrywa tkwiący w nim geniusz. Porzuca własne malarskie ambicje, a sensem jego życia staje się opieka nad Nikiforem.

Opieka nad chorym na gruźlicę, bełkoczącym i irytującym, a jednoczenie genialnym prymitywistą, jest dla Mariana Włosińskiego rodzajem życiowego zobowiązania, poświęcenia dla sztuki, z którego wywiązuje się kosztem własnej pracy i rodziny. Malarskie zdjęcia Krzysztofa Ptaka. Krystyna Feldman, mistrzyni epizodów w głównej roli życia. Film ma status jednego z najbardziej niezwykłych i najliczniej nagradzanych polskich filmów, budzący zachwyt publiczności na całym świecie.

Wybrane nagrody

FPFF Gdynia 2004: nagroda za główną rolę kobiecą dla Krystyny Feldman; nagroda za kostiumy dla Doroty Roqueplo; nagroda za montaż dla Krzysztofa Szpetmańskiego

Orzeł 2005: nagroda w kategorii najlepsze zdjęcia za rok 2004 dla Krzysztofa Ptaka; nagroda w kategorii najlepsza scenografia za rok 2004 dla Magdaleny Dipont; nagroda w kategorii najlepszy dźwięk za rok 2004 dla Nikodema Wołk-Łaniewskiego; nagroda w kategorii najlepszy montaż za rok 2004 dla Krzysztofa Szpetmańskiego; nagroda w kategorii najlepsza główna rola kobieca za rok 2004 dla Krystyny Feldman

Ogólnopolski Festiwal Sztuki Filmowej „Prowincjonalia” Września 2005: Jańcio Wodnik za najlepszą rolę kobiecą dla Krystyny Feldman; Jańcio Wodnik za zdjęcia dla Krzysztofa Ptaka

Złota Kaczka 2005 dla najlepszej aktorki za rok 2004 dla Krystyny Feldman

MFF Karlovy Vary 2005: Nagroda Główna „Kryształowy Globus”; nagroda „Kryształowy Glob” za reżyserię dla Krzysztofa Krauzego; nagroda dla najlepszej aktorki dla Krystyny Feldman; Wyróżnienie Specjalne „Don Kichot”, nagroda FICC

MFF Stożary Kijów 2005: Grand Prix dla Krystyny Feldman

Panorama of European Cinema Film Festival Ateny 2005: nagroda FIPRESCI

MFF Chicago 2005: Grand Prix „Złoty Hugo”; „Srebrny Hugo” dla najlepszego aktora dla Romana Gancarczyka

scenariusz Joanna Kos, Krzysztof Krauze
zdjęcia Krzysztof Ptak
muzyka Bartłomiej Gliniak
scenografia Magdalena Dipont
kostiumy Dorota Roqueplo
charakteryzacja Maria Dziewulska
dźwięk Nikodem Wołk-Łaniewski
montaż Krzysztof Szpetmański
obsada Krystyna Feldman, Roman Gancarczyk, Jerzy Gudejko, Jowita Miondlikowska, Lucyna Malec, Marian Dziędziel, Ewa Wencel
produkcja Studio Filmowe Zebra, Telewizja Polska – Agencja Filmowa, Canal+ Polska
producent Juliusz Machulski
producenci wykonawczy Wojciech Danowski, Jacek Moczydłowski
kierownicy produkcji Dorota Ostrowska-Orlińska, Jan Kaczmarski
współfinansowanie Agencja Produkcji Filmowej

Partnerem sekcji „Czysta Klasyka – In Memoriam” na 42. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych jest Cyfrowe Repozytorium Filmowe (CRF).