Partita na instrument drewniany

Najpierw było słuchowisko radiowe, potem spektakl telewizyjny – oba stały się głośnymi wydarzeniami kulturalnymi. "…Starałem się dotknąć martyrologii ściszonej, mniej pokazywanej, a przecież równie nieludzkiej – mówił dramaturg. – Chodzi po prostu o pokazanie nędzy – tak fizycznej jak i moralnej – małych miasteczek Generalnej Guberni Hansa Franka, ich systematycznego wyniszczania za pośrednictwem precyzyjnej machiny wyzysku i upokorzenia".
Dla reżysera, jak sam wyznawał, "najistotniejsze były problemy etyczne o walorze uniwersalnym, ponadczasowym"; w zakresie warsztatu artystycznego zaś zafrapowała go oparta na klasycznej formule trzech jedności konstrukcja dramatu. Zachowując tę strukturę film unika jednak teatralności – poszerza niejako tło utworu, ruchem postaci i kamery dopełnia obraz. W zagęszczonej dynamicznymi ujęciami i stłumionej mroczną kolorystyką atmosferze, tragiczny bunt cieśli przeciw oprawcom zyskuje na wyrazistości, urasta do rangi etycznego universum.

scenariusz: Janusz Zaorski
dialogi: Janusz Zaorski
zdjęcia: Sławomir Idziak
muzyka: Johannesa Brahmsa
scenografia: Jan Grandys
obsada: Jerzy Turek(Weych, cieśla), Piotr Fronczewski(porucznik Anton), Janusz Paluszkiewicz(Łaciak, właściciel tartak)
kierownik produkcji: Tadeusz Drewno
produkcja: PRF "Zespoły Filmowe" – Zespół "X"