Pokój saren

Bohaterami flimu są Ojciec, Matka i Syn – przeciętna rodzina. Dwudziestokilkuletni Syn to wrażliwy poeta, zawsze trochę nieobecny, żyjący we własnym świecie. Ojciec jest stary, chodzi w za dużych garniturach, jego pasją są znaczki pocztowe, zwłaszcza te przedstwiające kosmos. Matka sprząta, gotuje, podlewa kwiaty. Ta energiczna kobieta czasem tylko popada w melancholię.
Akcja filmu toczy się w przedwojennej, od lat nie remontowanej kamienicy. Ojciec, Matka i Syn mieszkają na trzecim piętrze. Na dole mają za sąsiada erotomana, na górze – "Polaka – katolika" , naprzeciwko pokoju Syna – okna mieszkania pięknej dziewczyny. Wszystko normalne i zwyczajne, z tym że w mieszkaniu , oprócz mebli, telewizora, obrazów, pojawiają się kolejno elementy natury: wiosną ze ściany wyrasta roślinka, ze stołu tryska fontanna, w salonie króluje olbrzymie drzewo, latem na podłodze wyrastają bujne trawy, wreszcie jesienią pojawiają się sarny…

scenariusz: Lech Majewski
zdjęcia: Adam Sikora
muzyka: Lech Majewski, Józef Skrzek
scenografia: Lech Majewski
dekoracja wnętrz: Katarzyna Sobańska
kostiumy: Lech Majewski
montaż: Marek Chrzepało
dźwięk: Iwona Szalwińska, Iwo Kubik, Jacek Niszkiewicz, Grzegorz Nowak
obsada: Rafał Olbrychski(Syn), Elżbieta Mazur(Matka), Mieczysław Czepulonis(Ojciec), Agnieszka Wróblewska(Dziewczyna)
soliści: Artur Stefanowicz(Syn), Elżbieta Towarnicka(Matka), Mieczysław Czepulonis(Ojciec), Izabela Kłosińska(Dziewczyna)
produkcja: Telewizja Polska S.A. Oddział w Katowicach
producent: Elżbieta Piętak, Jerzy Kapuściński