Sala nr 6

Początek XX wieku, małe prowincjonalne miasteczko. Dyrektor miejscowego szpitala, dr Andrzej Bloch, to człowiek mający poczucie przegranego życia. Przed laty przystępował do pracy z entuzjazmem, teraz zgorzkniał, prowadzi samotny tryb życia, utrzymując kontakty towarzyskie prawie wyłącznie z naczelnikiem poczty.
Pewnego dnia zostaje wezwany do Wiktora, młodego egzekutora sądowego, zdradzającego wyraźne objawy choroby psychicznej. Po diagnozie Blocha Wiktor trafia do szpitala, do sali nr 6, przeznaczonej dla umysłowo chorych. Bloch poświęca mu wiele czasu, dużo więcej niż innym pacjentom, często z nim dyskutuje. Zwraca to uwagę młodego lekarza Chobotowskiego. Karierowicz i cynik Chobotowski postanawia wykorzystać tę relację lekarz-pacjent dla przyspieszenia własnego awansu. Na skutek jego intryg i donosów, Bloch otrzymuje dymisję, jest załamany. Chobotowski posuwa się jeszcze dalej. Pod pretekstem konsylium zaprasza byłego dyrektora do szpitala i podstępnie zamyka w sali nr 6, w której Bloch umiera.

scenariusz: Andrzej Domalik(wg opowiadania Antoniego Czechowa "Sala nr 6")
zdjęcia: Zbigniew Wichłacz
muzyka: Lech Brański
scenografia: Jacek Osadowski
montaż: Grażyna Jasińska-Wiśniarowska
dźwięk: Wiesław Znyk
obsada: Jerzy Bińczycki, Henryk Bista, Adam Ferency, Grzegorz Warchoł, Edward Żentara
kierownik produkcji: Jacek Lipski
produkcja: CWPiFT "Poltel"