Rycerz
W małym średniowiecznym królestwie panuje nędza, chaos i marazm moralny, toczą się wojny. Nieudolnie rządzący król oszukiwany jest przez swych poddanych, którym odpowiada taki stan rzeczy. Buntuje się tylko młody Rycerz, który marzy o świetności, sprawiedliwości, ładzie i moralnej czystości państwa. Wśród mieszkańców królestwa krąży legenda o "złotostrunnej arfie", porwanej przez nieznanych sprawców i zatopionej w morzu. Wraz z jej stratą nastąpił upadek królestwa. Rycerz postanawia odzyskać instrument. Stacza pojedynek z mistrzem i duchowym opiekunem rycerzy – Hierofantem i, chociaż przegrywa, otrzymuje zgodę na wyprawę. Hierofant zrozumiał, iż wiara Rycerza w sens przedsięwzięcia jest głębsza niż jego własna. Zegnany przez księżniczkę – panią jego serca, Rycerz wyrusza w niebezpieczną podróż. Spotyka na swej drodze mnichów, wznoszących świątynię bez ścian, którzy twierdzą, że budują ją w sobie, chcąc doskonalić się duchowo. Podróżnik radzi im, by raczej zwrócili się ku ludziom, potrzebującym ich pomocy. W dalszej drodze Rycerz zostaje podstępnie napadnięty i mimo ciężkiej rany wybawia od śmierci wiszącego w lesie człowieka. Nie dając posłuchu namowom, by zaniechać poszukiwania arfy, kontynuuje podróż. Nad rzeką spotykają go dwaj znajomi mnisi, którzy nie udzieliwszy pomocy nieprzytomnemu, pozbawiają go sakiewek z pieniędzmi i pozostawiają własnemu losowi. Koń zanosi Rycerza do chaty starego pustelnika, który kona w jego obecności. Młodzieniec zaczyna chorować na "czarną plagę". Ratuje go z choroby najmłodszy mnich, który przejmuje ją na siebie poprzez cud stygmatu. Wędrowiec dociera nad morze, opowiada o cudownej arfie napotkanym ludziom – lecz nikt tu o niej nie słyszał. Rybacy przygotowują się do święta oczyszczenia i połączenia z bogami symbolizującymi siły natury. Rycerz uczestniczy w odbywających się nocą orgiastycznych obrzędach. Brzask zastaje go wyczerpanego na nadmorskiej wydmie. Dręczą go zjawy, pojawia się widmo Hierofanta. Rycerz tłumaczy mu, że złota arfa nie istnieje… Nagle słyszy jakiś głos – to dźwięk arfy rozbrzmiewający w nim samym…
scenariusz: Lech Majewski
zdjęcia: Czesław Świrta
muzyka: Zdzisław Szostak
scenografia: Jerzy Szeski
montaż: Lidia Pacewicz
dźwięk: Leszek Wronko
obsada: Katarzyna Kozak, Piotr Skarga, Daniel Olbrychski, Andrzej Hudziak, Czesław Meissner, Stanisław Holly, Paweł Sanakiewicz, Piotr Machalica
kierownik produkcji: Jerzy Nitecki
produkcja: Zespół Filmowy "Profil"