Zabicie ciotki

Dwudziestoletni student Jurek, nękany myślami samobójczymi, mieszka pod opieką ciotki. Kilkudniowa nieobecność kobiety prowokuje chłopaka do wyobrażania sobie, co by było, gdyby ją zamordował. Gdyby zabił ciotkę ciosem młotkiem w głowę, a jej ciała pozbył się, wynosząc je, po kawałku, z domu. Ze zbrodni Jurek spowiada się księdzu, ale nie otrzymuje rozgrzeszenia. Wracając z wykładów, chłopak trafia na prywatkę, która zamienia się w alkoholową libację, przez co trafia do aresztu.

Po powrocie do domu zastaje matkę i siostrę ciotki, a w łazience – martwe, anonimowe ciało. Wraz z niedawno poznaną Teresą wynoszą do rzeki kolejne paczki. Kiedy nadchodzi dzień powrotu ciotki, Jurek odbiera ją z dworca. Kobieta jest zaskoczona widokiem brudnej łazienki oraz czekających na wyniesienie tajemniczych paczek.
Nagrody

Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” 1985: wyróżnienie dla Grzegorza Królikiewicza

Grzegorz Królikiewicz, urodzony w 1939 roku, jest jednym z ważniejszych dokumentalistów swojego pokolenia oraz twórcą, który konsekwentnie rozwija autorskie kino fabularne. Pokazy specjalne podczas 42. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych to okazja na spotkanie z tym wyjątkowym artystą, reżyserem i scenarzystą, pedagogiem i profesorem sztuk filmowych, nagrodzonym między innymi w Gdyni w 1993 roku Złotymi Lwami za film Przypadek Pekosińskiego, kilkakrotnie „Złotym Ekranem”, Nagrodą Honorową w 1998 roku na Przeglądzie Filmowym „Prowincjonalia” w Słupcy za całokształt twórczości filmowej oraz w 2016 roku nagrodą im. Krzysztofa Krauzego za film Sąsiady.

Już od debiutu fabularnego, filmu Na wylot, Grzegorz Królikiewicz realizuje własną teorię dotyczącą kreacji przestrzeni filmowej poza kadrem. Poprzez jego specjalną kompozycję skłania widza do interpretowania również tego, co dzieje się poza nim. Dzięki sugestywnym zabiegom formalnym usiłuje zbliżyć się do prawdy o człowieku. Wzbudza przy tym silne, niekiedy skrajne, emocje.

Surrealistyczna, groteskowa narracja filmu Zabicie ciotki odsłania grę wyobraźni głównego bohatera. Współczesny nonkonformista, eksperymentując z własną świadomością, snuje filozoficzne i moralne dywagacje. Kino Grzegorza Królikiewicza podczas 42. FPFF to dwa filmy i dwa razy temat zbrodni: autentycznej oraz wyimaginowanej.

scenariusz Grzegorz Królikiewicz, Krzysztof Skudziński