Ari Folman

W połowie lat 80-tych po powrocie z armii Ari wyruszył z plecakiem w wymarzoną podróż dookoła świata. Po dwóch tygodniach podróży i dwóch państwach doszedł jednak do wniosku, że nie jest stworzony do podróżowania, i osiedlił się w małym domku gościnnym w Południowo-Wschodniej Azji, gdzie zaczął pisać listy do swoich przyjaciół, w których opisywał swoją fikcyjną podróż. Po roku spędzonym w tym miejscu na przelewaniu na papier owoców swojej wspaniałej wyobraźni Ari postanowił wrócić do domu i rozpocząć studia w szkole filmowej. Jego film dyplomowy „Wygodny paraliż” (1991) był dokumentem przedstawiającym jego bliskich przyjaciół żyjących w ukryciu, na granicy wytrzymałości psychicznej w czasie irackich bombardowań Tel Avivu podczas pierwszej wojny w Zatoce Perskiej. W wyniku pracy powstał komiczny i absurdalny film, który otrzymał nagrodę Izraelskiej Akademii Filmowej za Najlepszy Dokument.

W latach 1991-1996 Ari realizował telewizyjne materiały dokumentalne, głównie z terenów okupowanych. W 1996 roku, na podstawie powieści czeskiego autora Pavla Kohouta, napisał scenariusz i wyreżyserował film fabularny pt. „Klara cudotwórczyni”, który zdobył siedem nagród Izraelskiej Akademii Filmowej, w tym za Najlepszą Reżyserię, Najlepszy Film. Film otworzył Panoramę Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie i dostał nagrodę People’s Choice Award. „Klara cudotwórczyni” była wyświetlana w Ameryce i Europie, gdzie spotkała się z pozytywnymi opiniami krytyków. Ari dalej z powodzeniem reżyserował seriale dokumentalne, a w 2001 roku zrobił przerwę, żeby rozpocząć pracę nad drugą fabułą. Film „Made in Israel” jest fantastyczno-futurystyczną opowieścią, której głównym wątkiem jest pościg za ostatnim żyjącym nazistą. Ari stworzył scenariusze do kilku udanych izraelskich seriali telewizyjnych, w tym do nagradzanego „In Therapy” („Be Tipul”), który stał się podstawą do serialu „In Treatment” produkcji HBO.

Ari pierwszy raz spróbował swoich sił w animacji w serialu „Materia odpowiedzialna za miłość”, którego każdy epizod zaczynał się od pięciominutowej animacji przedstawiającej naukowców opowiadających o swoich teoriach ewolucji miłości. Ta udana próba animacji dokumentalnej popchnęła Ariego do stworzenia unikalnej formy „Walcu z Baszirem”. Zainspirowany prawdziwą historią film jest podróżą w pamięci reżysera w celu odzyskania brakujących szczegółów z czasów wojny libańskiej w połowie lat 80-tych. Ari był przekonany, że jedynym sposobem na przedstawienie podróży było wykorzystanie pełnej wyobraźni animacji. Film zdobył wiele międzynarodowych nagród, w tym Złoty Glob, Cezara, nagrodę Gildii Amerykańskich Reżyserów oraz był nominowany do Oskara za Najlepszy Film Zagraniczny 2009.