Pogrzeb kartofla

Wiosną 1946 roku wraca do rodzinnej wioski z obozu koncentracyjnego z głębi Niemiec stary rymarz, Mateusz. Zastaje pusty dom, rozkradziony dobytek i niezrozumiałą wrogość otoczenia. Z trudem znosząc upokorzenia odzyskuje część utraconego majątku. Agresja ludzi wobec samotnego starca narasta. Próbują podpalić mu zabudowania, a potem nawet zastrzelić. Usprawiedliwiają przed sobą te czyny, wymyślając, że Mateusz to Żyd.
Częściowo taka postawa jest spowodowana obawą o pomniejszenie i tak skromnego udziału chłopów w obiecywanym rozdziale ziemi. Ale nie to jest najważniejsze. Wrogie sprzysiężenie całej wioski przewciwko rymarzowi wynika ze wspólnego poczucia winy za śmierć jego syna. Prześladowcy Mateusza pozwolili umrzeć młodemu porucznikowi, by nie narazić się na podejrzenie o współpracy z antykomunistycznym podziemiem i tym samym nie pozbawić się szansy na otrzymanie kawałka wymarzonej ziemi.
Stary rymarz w odwecie odkopuje syna i zmusza trzech najbardziej odpowiedzialnych za jego śmierć do uformowania zaprzęgu pogrzebowego. Ciągnąc wóz o własnych siłach, chłopi zawożą swoją ofiarę na cmentarz.

scenariusz: Jan Jakub Kolski
zdjęcia: Wojciech Todorow
muzyka: Zygmunt Konieczny
scenografia: Jacek Turewicz
kostiumy: Danuta Hałatek
montaż: Ewa Pakulska
dźwięk: Norbert Mędlewski
obsada: Mariusz Saniternik(Pasiasia), Ewa Żukowska(Mierzwowa), Grażyna Błęcka-Kolska(dziedziczka), Bogusław Sochnacki(Mierzwa), Franciszek Pieczka(Mateusz), Adam Ferency(Gorzelak)
kierownik produkcji: Anna Gryczyńska
produkcja: Studio Filmowe im. Karola Irzykowskiego