Ręce do góry

W 1967 roku Jerzy Skolimowski, głośny już autor "Rysopisu", "Walkowera" i "Bariery" zrealizował film, który nie został dopuszczony na ekrany. Gdy w roku 1981 ogłoszono mu zniesienie zapisu na tytuł, postanowił poprzedzić utwór sprzed 14 lat prologiem. Opowieść zaczyna się w przeszłości, a wędrówka w czasie i przestrzeni doprowadza w końcu do r. 1967, punktu zwrotnego w biografii bohatera – narratora. Oglądamy Skolimowskiego na planie filmowym w zrujnowanym Bejrucie, a także w Londynie, gdy otwiera własną galerię malarstwa i uczestniczy w manifestacji poparcia dla "Solidarności". Jest też wątek "rachunku krzywd" – wspomnienie ludzi, którzy przed laty zmusili autora do zmiany drogi życiowej. Następuje wreszcie film z 1967 roku : na balu absolwentów w dziesięciolecie uzyskania dyplomów spotyka się grono dawnych przyjaciół. Nie przyjechał tylko jeden – lekarz, praktykujący gdzieś na zapadłej wsi. Odurzeni alkoholem i wspomnieniami, znajomi postanawiają go odwiedzić. Wycieczka staje się podróżą w lata studenckie, przypadające na okres stalinizmu i zarazem gorzką analizą mentalności ludzi, owładniętych ideałami "małej stabilizacji".

scenariusz: Jerzy Skolimowski, Andrzej Kostenko
zdjęcia: Witold Sobociński
muzyka: Krzysztof Komeda
scenografia: Jarosław Świtoniak
obsada: Jerzy Skolimowski(Zastava), Bogumił Kobiela(Wartburg), Joanna Szczerbic(para), Adam Hanuszkiewicz(para), Tadeusz Łomnicki
kierownik produkcji: Jerzy Nitecki
produkcja: PRF "Zespoły Filmowe"