Inscenizowana opowieść oparta na ludowej balladzie o charakterze moralitetu – przy wtórze wiejskiej kapeli śledzimy losy rozpustnej Kasi, która za swe niecne czyny zostaje porwana do piekła. Inscenizacja, obraz i scenografia stylizowane są na teatr jasełek, służący pouczeniu i przestrodze przed konsekwencjami „złego prowadzenia się”.

Filmowa przypowieść w symbolicznych obrazach przedstawia bolesną dia- gnozę tożsamości Polaków w latach siedemdziesiątych XX wieku. Pytania z Katechizmu polskiego dziecka brzmią wstrząsająco, a dzieci, które na nie odpowiadają, pozostawiają ostatnie, najważniejsze z nich, bez odpowiedzi.

Eksperymentalny esej filmowy opowiada historię matriarchalnej rodziny widzianą oczami dziecka. Film zmontowany w pełni z materiałów pochodzących z archiwum WFO.

Film oparty na improwizowanej narracji kilkuletniego chłopca na temat wojny. Niby dziecięca zabawa, a jednak brzmią w niej mocno echa prawdziwej wojny, zmagań bitewnych i obrazu klęski. To ekspresyjny dziecięcy poemat z antywojennym przesłaniem.

Bohaterem filmu jest Franz Klammer – znakomity narciarz austriacki, nazywany przez wielu „królem nart”. Realizatorzy w nieco ironiczny, a chwilami groteskowy sposób przedstawiają samotność „człowieka sukcesu”, który aktualnie nie bierze udziału w żadnych zawodach sportowych. Widz zaskakiwany jest licznymi, ciekawymi rozwiązaniami operatorskimi, które podkreślają walory emocjonalne i estetyczne filmu.

Wnikliwe studium osobowości człowieka w okresie młodzieńczym, w czasie dojrzewania. Próba samookreślenia się, odpowiedzi na najbardziej istotne pytania nurtujące dorastającego chłopca. Monolog wewnętrzny młodzieńca zespolony z oryginalnym obrazem stanowiącym syntezę różnych zjawisk i sytuacji życiowych.