Janusz Sosnowski

Scenograf. Współpracownik najwybitniejszych polskich reżyserów. Pracuje też za granicą. Laureat nagród za scenografię na Festiwalach Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku i Gdyni (za Seksmisję w 1984, za Kingsajz w 1988); nominowany do Orła – Polskiej Nagordy Filmowej 1999 za scenografię do Billboardu, nagrodzony Orłem 2000 za Wrota Europy.

Ważniejsze filmy:
1978: Nauka latania (reż. Sławomir Idziak); Szpital przemienienia (Edward Żebrowski);
1979: Klincz (Piotr Andrejew); Lekcja martwego języka (Janusz Majewski);
1980: Ćma (Tomasz Zygadło), W biały dzień (Edward Żebrowski);
1981: Z dalekiego kraju (Krzysztof Zanussi); Ręce do góry (prolog; Jerzy Skolimowski);
1982: Przesłuchanie (Ryszard Bugajski);
1983: Seksmisja (Juliusz Machulski);
1984: Dom wariatów (Marek Koterski); Rok spokojnego słońca (Krzysztof Zanussi);
1985: Kochankowie mojej mamy (Radosław Piwowarski); Kronika wypadków miłosnych (Andrzej Wajda);
1987: Kingsajz (Juliusz Machulski);
1988: Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest… (Krzysztof Zanussi);
1991: Ferdydurke – 30 Door Key (Jerzy Skolimowski);
1993: Lazarus (Waldemar Dziki);
1995: pestka (Krystyna Janda);
1996: Panna Nikt (Andrzej Wajda);
1997: Czas zdrady (Wojciech Marczewski); Szczęśliwego Nowego Jorku (Janusz Zaorski);
1998: Billboard (Łukasz Zadrzyński);
1999: Wrota Europy (Jerzy Wójcik);
2000: Aberdeen (Hans Petter Moland);
2001: Quo vadis (Jerzy Kawalerowicz).