Pociąg do Hollywood

Mariola Wafelek zwana Merlin pracuje jako bufetowa w pociągu, trudniąc się sprzedażą piwa. Z powodu wady zgryzu nie dostała się do szkoły filmowej, ale bezustannie marzy o karierze aktorskiej. Wysyła listy do Billy’ego Wildera, nie tracąc nadziei, że słynny reżyser powierzy jej kiedyś rolę w swym filmie.
Pewnego dnia poznaje Piotra, który nie został przyjęty na wydział operatorski, gdyż jest daltonistą. Merlin poleca go znajomemu rekwizytorowi, dzięki któremu sama statystuje w filmach. Po nieudanej wizycie w rodzinnym domu – ściągnęła ją tam fałszywym telegramem siostra, pragnąca by Merlin dzieliła z nią trudy pracy w ojcowskiej lodziarni – dziewczyna wraca do siebie, spotyka się z Piotrem, teraz już asystentem reżysera. Piotr kontaktuje ją ze znajomym reżyserem. Ale kiedy dziewczyna otrzyma wreszcie rolę w filmie, Piotr swym zachowaniem na planie powoduje jej kontuzję, uniemożliwiającą występy przed kamerą. Po powrocie do pracy w bufecie Merlin znajduje w butelce z piwem złotą rybkę. Spełnia ona trzy życzenia dziewczyny i nadprogramowo największe – do Merlin telefonuje sam Billy Wilder.

scenariusz: Radosław Piwowarski
zdjęcia: Witold Adamek
muzyka: Jerzy Matula
scenografia: Tadeusz Kosarewicz
montaż: Irena Choryńska
dźwięk: Aleksander Gołębiowski
obsada: Katarzyna Figura(Merlin), Piotr Siwkiewicz(Piotruś), Rafał Węgrzyniak(Rafał), Grażyna Kruk(Sandra), Eugeniusz Priwiezieńcew(Zenia), Krystyna Feldman(strażniczka)
kierownik produkcji: Jerzy Szebesta
produkcja: PRF "Zespoły Filmowe" – Zespół "Rondo"