Gwiazda piołun

Wrzesień 1939. Na zatłoczonych ludźmi i pojazdami drogach, wśród tysięcy uciekinierów, są Mężczyzna – sławny malarz i Kobieta, która dzieli z nim jego los. Zagubieni, pogrążeni w rozpaczy, jak wszyscy wokół nich. Mężczyznę nurtuje obsesja samobójstwa – zdobywa w tym celu ampułki z trucizną. Kobieta chce żyć, usiłuje odwieść swego towarzysza od katastroficznych myśli.
…Poznali się przed wojną. Szybko połączyło ich gwałtowne i silne uczucie…
Ich wędrówka, tak jak i innych, jest drogą przez mękę. Ciągłe bombardowania, napięcie, strach i tylko krótkie chwile odpoczynku, po których znów trzeba wyruszyć w drogę.Mężczyzna jest u kresu sił fizycznych (nie pomagają nawet narkotyki) i psychicznych. Po komunikacie z 17 września, który słyszy w miasteczku na wschodnich kresach, ostatecznie postanawia popełnić samobójstwo. Kobiecie pozostawia wybór decyzji…
W filmie nie pada nazwisko Stanisława Ignacego Witkiewicza, niezwykłego artysty, malarza, dramaturga, powieściopisarza, ale bohatera z postacią Witkacego łączy wiele cech i szczegółów biograficznych. S.I Witkiewicz, nie chcąc dożyć czasów "nieznanej formy niewoli", popełnił samobójstwo 18 września 1939 r. w Jeziorach na Polesiu.

scenariusz: Władysław L. Terlecki
zdjęcia: Jarosław Szoda
muzyka: Andrzej Trzaskowski
scenografia: Andrzej Płocki
kostiumy: Danuta Hałatek
montaż: Jerzy Pękalski
dźwięk: Marek Wronko
obsada: Tadeusz Huk(Mężczyzna), Katarzyna Bargiełowska(Kobieta), Zofia Rysiówna(dziedziczka), Zygmunt Bielawski(pułkownik), Zdzisław Kozień(pop), Ignacy Machowski(rejent)
kierownik produkcji: Marek Depczyński
produkcja: ZPPF – Zespół "Rondo"