Kiedy pewien malarz kradnie własny obraz, by w ten sposób wywołać zainteresowanie swoją twórczością, podejrzenia padają na niepozornego pracownika muzeum – Stanisława. Desperacko ukrywając się przed wymiarem sprawiedliwości, mężczyzna po- dejmuje pracę jako gospodyni domowa Marysia. Tak rozpoczyna się seria zabawnych zdarzeń, a dla głównego bohatera nierzadko kłopotliwych spotkań z postaciami drugoplanowymi i epizodycznymi – wiecznym dyrektorem, profesorem pędzącym bimber czy malarzem malującym jedynie dłonie.

Film przedstawia wypowiedzi, wspomnienia i historie osób, które z racji żydowskiego pochodzenia musiały opuścić Polskę po wydarzeniach 1968 roku. To historia cichej eliminacji żydowskiej społeczności, dokonanej przez bezwzględny reżim komunistyczny. Używając niezwykłego i niepokazywanego dotąd materiału, Krakowski ujawnia doświadczenie emigrantów prześladowanych przez państwo.

Jesień 1981 roku. Zebrana wokół telewizora grupa pensjonariuszy domu starców z niepokojem wysłuchuje katastroficznej prognozy na temat nadchodzącej ciężkiej zimy, której – w obecnej sytuacji gospodarczej – ludzie starsi mogą nie przeżyć. Tej samej nocy ciężarówka przywozi transport trumien. Będący mimowolnymi świadkami wnoszenia upiornego nabytku na strych staruszkowie z rosnącym przerażeniem kojarzą fakty: kierownictwo domu starców, nie mogąc zapewnić mieszkańcom warunków do przeżycia, być może celowo dążyć będzie do zmniejszenia liczby pensjonariuszy. Zapada decyzja o zbiorowej ucieczce – staruszkowie w panice opuszczają dom.

Ryszard, niewidomy menedżer zespołu szantowego, realizuje życiowe marzenie. Wraz z zespołem przemierza Bałtyk. Niewidomi muzycy stają się żeglarzami, stawiają czoła żywiołowi, by zagrać swój pierwszy zagraniczny koncert w Sztokholmie. Trudne warunki podczas wyprawy i niespodziewana trudności obnażają prawdziwe charaktery muzyków.

Wrażenia z wizyt w kołach amatorów fotografii w małych miasteczkach. Młodzi ludzie, działający przy domach kultury, opowiadają o tym, jak widzą własne miasto i jego mieszkańców. Fotografowanie jest dla nich szkołą widzenia i rozwijania wrażliwości.

Dyrektor domu wczasowego RELAX i jego nieliczny personel szykują się na przyjazd uchodźców. Żeby ratować swój pensjonat przed bankructwem, dyrektor postanawia skorzystać z oferty Urzędu do Spraw Cudzoziemców, wspomaganego przez dotacje unijne, i przemianować swoją działalność na ośrodek dla uchodźców. W dzień spodziewanego przyjazdu, kiedy wszystko wydaje się gotowe, pojawiają się nieoczekiwane komplikacje.

Malena, kobieta przed czterdziestką, jest lekarką z klasy średniej. Mieszka w Buenos Aires. Niedawno utraciła dziecko. Po tym traumatycznym doświadczeniu wyrusza w podróż, aby adoptować noworodka z biednej rodziny w północnej Argentynie. W trakcie podróży zaczyna się wahać, odczuwa dylematy moralne.

Andrzej dopiero co porzucił studia ichtiologiczne. Pewnego dnia budzi się wczesnym rankiem, zostawia śpiącą dziewczynę i stawia się przed komisją poborową. Domaga się niezwłocznego powołania do wojska, aby poznać dorosłe życie. Z kartą poborowego, mając przed sobą jeszcze kilka godzin „w cywilu”, podejmuje nieudolną próbę uporządkowania swojego życia. Pierwsza część trylogii opisującej losy młodego pokolenia. Debiut fabularny reżysera, zmontowany na bazie etiud, zrealizowanych przez młodego twórcę w trakcie edukacji w łódzkiej filmówce.